"Σε κάθε πτήση μου, από ψηλά σας βλέπω,
μικρά ανθρωπάκια που τον χρόνο κυνηγούν,
κλόουν σε τσίρκο τη ζωή παιχνίδι έχω,
μέσα απ' τα γέλια σας που θλίψη μαρτυρούν.
Μια επανάληψη της ιστορίας το βίος,
αιώνας που έφυγε και φύσηξε θανάτους,
μ' έκανε η σκέψη μου να φαίνομαι αστείος,
πίστεψα κι ένιωσα τα λόγια τα δικά τους.
Σκέφτηκα να έμενα, να πάταγα στο χώμα,
άϋλος μούργος στόν πυθμένα ενός βάλτου,
είδα κι αισθάνθηκα για μιά φορά ακόμα,
ίδια τα γέλια της ζωής και του θανάτου"
